Over mij
Fotografie loopt als een rode draad door mijn leven. Als dochter van een semiprofessionele fotograaf heb ik de affiniteit voor dit vak al op zeer jonge leeftijd – letterlijk – ontwikkeld. Ik stond zowel voor de camera als in de donkere kamer, om daarna op de ouderwetse manier de foto’s te zien ontstaan. Behalve erg arbeidsintensief, bleef dát toch altijd het spannendste moment (van iedere fotograaf). De stappen die moesten worden afgelegd om je foto uiteindelijk te kunnen zien, duurden alles bij elkaar vaak dagen. Inmiddels is dit gereduceerd naar amper één seconde. Eigenlijk bizar als je daaraan denkt!
Als tiener en twintiger werd ik soms gevraagd als model bij bevriende fotografen. In 2002 ben ik een opleiding tot visagiste gaan volgen. Naast mijn reguliere werk miste ik een uitlaatklep voor mijn creatieve inspiratie. Deze stap heeft me opnieuw in de wereld van de fotografie gebracht en ik heb mogen werken met geweldige fotografen zoals John Geeven en Patricia Steur.
Toch heeft het nog vele jaren geduurd tot ik de camera zelf durfde te hanteren.
Dit heb ik met name te danken aan enkele bijzondere mensen die oprecht geloven in wat ik doe, waaronder mijn kinderen.
Mijn twee kinderen hebben beiden een enorme bijdrage geleverd aan mijn ontwikkeling als fotograaf. En dat doen ze nog steeds.
Als je als ouders leert luisteren naar je kinderen hoor je, behalve een echo, vaak ook de meest oprechte visies. Niemand kent jou beter dan jouw eigen kinderen. En, hoe confronterend soms ook, zij hebben de meest zuivere kijk op jouw werk en (persoonlijke) ontwikkeling. Hun onbegrensde vertrouwen is voor mij toch wel het mooiste cadeau dat je als ouder kunt ontvangen!
​